We spreken Tom van der Lelij, die actief is binnen de KNRB als kamprechter en in de scheidsrechterscommissie. Hij vertelt over de inzet van leercoaches binnen de bond en bovenal: wat het hen gebracht heeft.
Leren en doen
Binnen de KNRB worden kamprechters opgeleid op verschillende niveaus (A, B en C) volgens de NOC*NSF afgeleide Kwalificatiestructuur Kamprechters (KSK). Gedurende de opleiding staan de leerlingen onder begeleiding van leercoaches, die hen een op de langere termijn gerichte een-op-een coaching bieden en ze worden on the job ondersteund door praktijkbegeleiders.
De KNRB had al langer de wens om het scheidsrechtersvak naar een hoger niveau te tillen. Sinds 2015 zijn grote stappen rondom het opleidingsaanbod gezet. Van der Lelij vertelt: “Binnen de bond staat kwaliteit hoog in het vaandel en we kwamen in 2015 op het punt dat we écht wilden investeren in de kwaliteit en professionaliteit van onze kamprechters en de bijbehorende opleidingen.”
Persoonlijke ontwikkeling
De scheidsrechterscommissie van de bond is aan de slag gegaan met mogelijke manieren om te verbeteren en kwam bij de inzet van leercoaches uit. Deze leercoaches, die zelf al ervaring hebben met arbitrage, worden opgeleid om hun eigen ervaringen door te geven aan scheidsrechters in spé. “Een juiste insteek”, geeft Van Der Lelij aan: “Binnen de opleiding tot leercoach wordt er veel waarde gehecht aan persoonlijke ontwikkeling en maatwerk. Je leert te focussen op de behoefte van de kamprechters die je begeleidt en hoe je hierin tegemoetkomt. Via de inzet van leercoaches hebben we de kwaliteit van onze kamprechters flink weten te verhogen.”
Maatwerk leveren
Door de inzet van leercoaches merkt de bond nu bijvoorbeeld dat ze specifieke doelgroepen beter kunnen bedienen. “Veel van onze sporters zijn studenten – zij hebben andere prioriteiten en meestal een druk leven. Een generieke opleiding tot kamprechter past hier niet bij. Maar door hen te koppelen aan een leercoach kunnen we beter aansluiten op hun wensen en het gesprek aangaan over waar ze zichzelf in willen ontwikkelen. Daarmee kunnen ze vervolgens heel concreet in het werkveld aan de slag.”
Een ander voorbeeld dat Van der Lelij noemt, is de man/vrouw verdeling binnen de sport: “We willen binnen de sportbond graag een 50/50 verdeling tussen mannelijke en vrouwelijke kamprechters, maar we zien dat het percentage vrouwen achterblijft. De inzet van leercoaches past beter bij vrouwelijke kamprechters in spé die een hele andere stijl van coaching waarderen. We merken dat zij veel behoefte hebben aan zelfsturend leren en structuur. Daar kunnen we nu goed op individueel niveau op inspelen. Zolang zij enthousiast zijn, blijven ze ook actief als kamprechter. De resultaten daarvan verspreiden zich nu langzaam naar alle scheidsrechterniveaus.”
Open voor verbetering
Ook al geeft de KNRB aan al erg tevreden te zijn met de kwaliteit van de huidige coaching structuur, er zijn volgens Van der Lelij altijd mogelijkheden om te verbeteren: “Bijvoorbeeld door een leercoach en de kamprechter in opleiding nog beter met elkaar te matchen. Zo kan je meer inspelen op die individuele behoeften, die juist zo belangrijk blijken te zijn. Tijdens de periodieke evaluatie komen altijd weer nieuwe punten naar boven waar we mee aan de slag kunnen gaan.”